"بلیک ادواردز"، سینما گر طنز تعمق برانگیز
تا روز 17 اکتبر، سینما تک پاریس، مروری بر اثار "بلیک ادواردز"، سینما گری پرداخته که طنزش تعمق برانگیز وکوبنده است.
"بلیک ادواردز" که درسال 1922 به دنیا آمد و در سال 2010 درگذشت، به همه ژانر ها در سینما پرداخت اما در همه آنها طنز خود را، که اغلب در هاله ای از غم پوشیده شده بود، بیان می کرد.
"بلیک ادواردز" گر چه در سالهای 1960 یعنی زمانی که برج بلند "هالی وود" ، توسط تلویزیون مورد حمله قرارگرفت کار خود را آغاز کرد، اما علیرغم نگاهی مدرن به جامعه اش، طی چهل سال کار، از معیارها و موازین سینمای کلاسیک دور نشد و به راه پدرانی که خود در سینما برگزیده بود، پدرانی چون "هوارد هاوک"، "ارنست لوبیچ"، "لورل و هاردی"، "وینسته مینللی" و "چاک جونز" ادامه داد.
از او از جمله فیلم های از یاد نرفتنی چون "پلنگ صورتی" با شرکت "پیتر سلرز"و "صبحانه در تیفانی"، با شرکت "ادری هپبورن" (1961)را به خاطر داریم.
"بلیک ادواردز" هنرپیشه، تهیه کننده و سناریو نویس نیز بود. منتها همه او را با عنوان پدر "پلنگ صورتی" و دنباله های آن میدانند که هنوز هم جزو کمدی های موفق هستند که منظور از دنباله ها دوفیلم "بازگشت پلنگ صورتی" و "وقتی پلنگ صورتی وارد ماجرا می شود" است.
اما "پاپا، تو در زمان جنگ چه می کردی؟"، یک کمدی عمیق وبسیار خنده دار، از فیلم هائی است که کمتر کسی آن را دیده است و "سینماتک" پاریس امکان دیدینش را میدهد و تماشاگر را با فیلمی آشنا می کند که بین دومرحله از فیلمسازی "بلیک ادواردز" قرار می گیرد این فیلم موضوعی را مطرح می سازد که پس از آن به کرات به کار گرفته شد: مردانی که به جامه زنان در می آیند و برعکس.
منتها این موضوع در چارچوب داستانی قرار داده شده که در دوران جنگ دوم جهانی می گذرد و نشان می دهد چگونه اشغالگران نازی در دهکده ای در سیسل ایتالیا، بدون شلیک یک تیر خنثی می شوند.
"بلیک ادواردز" که مهمترین هنرپیشه های زمان خود را کارگردانی کرده بود، خوشبختی را در کنار "جولی اندروز"، هنرپیشه خوب سینما یافت که در سال 1970 به ازدواج او در آمده بود.
گر چه طی این سالهای هنری پربار، گاه دورانهای خالی و فیلم های ناموفق در کارنامه او دیده می شود، اما در سال 2004، دنیای سینما با دادن اسکاری برای دستاورد هنری یک عمر به او ، این کمبود را جبران کرد.
در پایان باید گفت که "بلیک ادواردز" را نمی توان تنها یک کارگردان سبک کمدی دانست. بلکه او مسائل اجتماعی و حتا تراژدی را با کمدی در هم می آمیخت. به عنوان مثال در "ویکتور، ویکتوریا"، با طنز مسئله هویت جنسی را مطرح می کرد و در "زندگی همین است" (1986) با تمسخر و تلخی به مسئله مرگ و بیماری می نگریست. مرگی که سالها بعد در پی بیماری ذات الریه به سراغش آمد. "بلیک ادواردز" در 88 سالگی در روز 15 دسامبر در "سانتا مونیکا" درگذشت.
تا روز 17 اکتبر، سینما تک پاریس، مروری بر اثار "بلیک ادواردز"، سینما گری پرداخته که طنزش تعمق برانگیز وکوبنده است.
"بلیک ادواردز" که درسال 1922 به دنیا آمد و در سال 2010 درگذشت، به همه ژانر ها در سینما پرداخت اما در همه آنها طنز خود را، که اغلب در هاله ای از غم پوشیده شده بود، بیان می کرد.
"بلیک ادواردز" گر چه در سالهای 1960 یعنی زمانی که برج بلند "هالی وود" ، توسط تلویزیون مورد حمله قرارگرفت کار خود را آغاز کرد، اما علیرغم نگاهی مدرن به جامعه اش، طی چهل سال کار، از معیارها و موازین سینمای کلاسیک دور نشد و به راه پدرانی که خود در سینما برگزیده بود، پدرانی چون "هوارد هاوک"، "ارنست لوبیچ"، "لورل و هاردی"، "وینسته مینللی" و "چاک جونز" ادامه داد.
از او از جمله فیلم های از یاد نرفتنی چون "پلنگ صورتی" با شرکت "پیتر سلرز"و "صبحانه در تیفانی"، با شرکت "ادری هپبورن" (1961)را به خاطر داریم.
"بلیک ادواردز" هنرپیشه، تهیه کننده و سناریو نویس نیز بود. منتها همه او را با عنوان پدر "پلنگ صورتی" و دنباله های آن میدانند که هنوز هم جزو کمدی های موفق هستند که منظور از دنباله ها دوفیلم "بازگشت پلنگ صورتی" و "وقتی پلنگ صورتی وارد ماجرا می شود" است.
اما "پاپا، تو در زمان جنگ چه می کردی؟"، یک کمدی عمیق وبسیار خنده دار، از فیلم هائی است که کمتر کسی آن را دیده است و "سینماتک" پاریس امکان دیدینش را میدهد و تماشاگر را با فیلمی آشنا می کند که بین دومرحله از فیلمسازی "بلیک ادواردز" قرار می گیرد این فیلم موضوعی را مطرح می سازد که پس از آن به کرات به کار گرفته شد: مردانی که به جامه زنان در می آیند و برعکس.
منتها این موضوع در چارچوب داستانی قرار داده شده که در دوران جنگ دوم جهانی می گذرد و نشان می دهد چگونه اشغالگران نازی در دهکده ای در سیسل ایتالیا، بدون شلیک یک تیر خنثی می شوند.
"بلیک ادواردز" که مهمترین هنرپیشه های زمان خود را کارگردانی کرده بود، خوشبختی را در کنار "جولی اندروز"، هنرپیشه خوب سینما یافت که در سال 1970 به ازدواج او در آمده بود.
گر چه طی این سالهای هنری پربار، گاه دورانهای خالی و فیلم های ناموفق در کارنامه او دیده می شود، اما در سال 2004، دنیای سینما با دادن اسکاری برای دستاورد هنری یک عمر به او ، این کمبود را جبران کرد.
در پایان باید گفت که "بلیک ادواردز" را نمی توان تنها یک کارگردان سبک کمدی دانست. بلکه او مسائل اجتماعی و حتا تراژدی را با کمدی در هم می آمیخت. به عنوان مثال در "ویکتور، ویکتوریا"، با طنز مسئله هویت جنسی را مطرح می کرد و در "زندگی همین است" (1986) با تمسخر و تلخی به مسئله مرگ و بیماری می نگریست. مرگی که سالها بعد در پی بیماری ذات الریه به سراغش آمد. "بلیک ادواردز" در 88 سالگی در روز 15 دسامبر در "سانتا مونیکا" درگذشت.
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire